Averroès and Rosa Parks: two units of the Esquirol Hospital, which – like the Adamant – are part of the Paris Central Psychiatric Group. From individual interviews to «carer-patient» meetings, the filmmaker focuses on showing a form of psychiatry that continually strives to make room for and rehabilitate the patients’ words. Little by little, each one eases open the door to their world. Within an increasingly worn-out health system, how can the forsaken be given a place among others.
Averroès en Rosa Parks: twee afdelingen van het ziekenhuis Esquirol, die – net als Adamant – deel uitmaken van de psychiatrische eenheid van Parijs-Centrum. Deze film hierover bevat individuele interviews en ontmoetingen met verzorgers en patiënten. Hiermee wil de filmmaker een bepaald soort psychiatrie laten zien die er nog steeds naar streeft om de stem van patiënten te verwelkomen en te rehabiliteren. Beetje bij beetje opent ieder van hen de deur naar zijn eigen wereld. Hoe kunnen eenzame mensen, in een gezondheidszorg die steeds meer onder druk komt te staan, weer worden opgenomen in een gedeelde wereld?